وصف کاکون

بنازم همت خالق که کاکونه پدید آورد

میون دشت پیواری یه دنیی ده پدید آورد

درخت سیب و زردآلی که تی هم ایشکفن اینگا

بهشت وابیده ای صحرا و پرجینی ز بید آورد

دلوم ایخا بشینه مثل بنگشتی اول کاکون

و بالی ورگره از که ی تاسک تا بیا دامون

و هی یار یار بخونه دی بلاله سیر واچینه

بگهیه شکرت ای خالق چه کردیه و دیندامون

پسینل او زمانی تشک افتو سر گر که یه

همو وقتی که رنگ آسمون مث تیر برنویه

غزل ایخونه زردشکل و هیبی باغ اودستی

دلوم مثل قناری مثل بی اویی و بی اویه

پره ایلم و چشمه و و سیر و کنگرو ریواس

به اندازی دوتا مشکی دلوم او آلمیی ایخاس

پشنگی او وت وابیده ک یخ وابی و ورتشکی

سلوم وت ایرسونه چشمه ریزی چی پلندشکی

دیارم چارکلانه خوب با ریواسل ایشناسه

خدا سیش آفریده او بهشتی که خوش ایخاسه

هنی کرکید ودسته پازن ایلم من او صحرا

و داره نقش ایبنده تمومش چی برنجاسه

پر تمدار ریواسل قشنگ کاچیون وابی

تشی افتا و جونش دی بلالش که غزون وابی

بیو ای پازن ایلم بیو تاسرحد کاکون

 از او روزی که تو رفتی حیونل بی چپون وابی

همی ایل دلوم بار ایکنه تا بَرم تل خالی

به اندازه ی دوتا لاس گندمی یَ پخت او آلی

دلش ایخا بره شازا محمد سیر بنشینه

سوا وابو ودردلش و همشونه کنه خالی

خمم تینا و شهنه ی اسب زرد من چمن ده خنگ

زلال و صاف وممتد چی بلندگو ایزنه زر بنگ

که ای آدمل دور و برم من که ی او دستی

یه کوگی غاکه غاکش ایکنه سر زینمه هی رنگ

و زیباییش هر چی مو بگوم کم گهتمه مردم

هنی مستم وَ او اویی که وَ چشمه ی سلوم خردم

خلاصه هم خشی نیسی و بین ایل کاکونم

شتر با بار گم ویبویه مابین دردل مردم

شعر " مجید دانایی"